Kraj: Finlandia
Gatunek: Symfoniczny power metal
Strona zespołu: www.nightwish.com
Dobre utwory: The Poet and The Pendulum, The Islander, Bye,bye beautiful
Długość albumu: 1:15:45
Nadal nie umiem dojść do Siebie po stracie Tarji Turunen, i może pomyślicie, że jestem szczylem czy coś w ten deseń, ale dla mnie po jej eksmisji z szeregów NIGHTWISH cząstka muzycznego świata się po prostu zawaliła. Piękny operowy głos urodziwej Finki która była niekwestionowanym symbolem grupy, został zamieniony na bardziej rockowy i bliższy przeciętnemu słuchaczowi. Nowa wokalistka nadeszła wraz z nowym albumem i wiecie co? Jest co najmniej dobrze.
Anielski głos nowej wokalistki dziwnym sposobem znalazł swoje miejsce w pełnej patosu, i prawdziwej symfonicznej twórczości przedstawicieli Fińskiego power metalu. Anielski i zarazem lżejszy głos Annete dodał kompozycjom swoistego charakteru. Jej ciepły głos obejmuje słuchacza i wprowadza w pełen melancholii nastrój. Zresztą nikt nie powinien wymagać od niej jakichkolwiek werbalnych popisów (wiem, wiem oczekiwania były wielkie ale jest jak jest, i mnie to cieszy). Wokalnie Annete wspomaga nasz ulubiony miś Marco Hietala. Dwoi się i troi jak nigdy, ba! Nasz uroczy basista nawet swoją własną kompozycję w której śpiewa sam (The Islander), czy też przejmuje prawie wszystkie obowiązki wokalne (Bye,Bye Beautiful). Jednym słowem Marco stał się drugim głównym wokalistą czego wcześniej nigdy nie robił. Grupie mogło to wyjść tylko na dobre a komu mało głosu misia Hietali to odsyłam do twórczości jego własnej grupy TAROT.
Muzycznie ekipa Tuomasa wzniosła się na absolutne wyżyny. Tak różnorodnego, pełnego przepychu i prawdziwej potężnej symfonii krążka nie było chyba jeszcze nigdy. O ile Chuck Schuldiner był wizjonerem death metalu tak Tuomas Holopainen jest wizjonerem symfonicznego power metalu. Proces pisania tak bogatych kompozycji (już olać same instrumenty służące za rockowe instrumentarium, przecież tu mamy do czynieania – po raz drugi zresztą z prawdziwą orkiestrą symfoniczną!!) musiał być okropnie wyczerpujący. Ciekaw jestem jak wygląda ten proces i co tak na prawdę inspiruje Tuomasa. Sam zainteresowany przyznaje się (za każdym razem zresztą) do zamiłowania do muzyki filmowej (trudno mu tutaj odmówić, równie dobrze ten krążek mógłby być właśnie soundtrackiem do filmu).
Przyznam szczerze, że tak dobrze wyważonych proporcji w muzyce metalowej nie słyszałem już dawno. Syte i mocarne riffy Emmpu nie raz potrafią słuchacz przytłoczyć swym ciężarem (oczywiście w obrębie NIGHTWISHOWEJ stylistyki). Same kompozycje z reguły utrzymane są w średnio-szybkich tempach (z wyjątkiem Master Passion Greed który pędzi na złamanie karku).
Na płycie znalazło się też miejsce dla ballad. “Eva i Meadows of Heaven jak zawsze w przypadku NIGHTWISH reprezentują wysoki poziom a wokale Annete ciepło obejmują słuchacza i pozwalają odetchnąć od metalowego riffowania. Tym razem mamy do czynienia z dwoma kompletnie nowatorskimi utworami w karierze NIGHTWISH. Mowa oczywiście o instrumentalnym Last of the wilds oraz The Islander. Obie te kompozycje są obficie nasycone folkiem – nawet Irlandzkim.
Miałem okazję uczestniczyć w metalowym show jakie sprawił nam NIGHTWISH w tym roku w Polsce i muszę powiedzieć, że The Islander jest utworem magicznym i niezwykle przejmującym. Szkoda gdyby Marco faktycznie użył tych piosenek w TAROT.
To by było chyba na tyle… do momentu kiedy Tuomas oświadczy światu iż ma nowy album. Czekam z niecierpliwością.
ocena: 10/10
Lista utworów
1. The Poet and the Pendulum 13:53
2. Bye Bye Beautiful 04:14
3. Amaranth 03:51
4. Cadence of Her Last Breath 04:14
5. Master Passion Greed 06:02
6. Eva 04:24
7. Sahara 05:47
8. Whoever Brings the Night 04:17
9. For the Heart I Once Had 03:56
10. The Islander 05:05
11. Last of the Wilds (Instrumental) 05:40
12. 7 Days to the Wolves 07:03
13. Meadows of Heaven 07:10
Skład
Anette Olzon Blyckert – Vocals (Disdain (Swe), Alyson Avenue)
Tuomas Holopainen – Keyboards (+Vocals 1996/97) (Darkwoods My Betrothed, Furthest Shore, Kotiteollisuus, Nattvindens Grĺt, For My Pain…, Sethian, Timo Rautiainen & Trio Niskalaukaus, Timo Rautiainen)
Erno Emppu Vuorinen – Guitars (+Bass 1996/97) (Altaria, Darkwoods My Betrothed (session), Brother Firetribe, Almah)
Marco Hietala – Bass, Vocals, Acoustic Guitar (Tarot (Fin), Sinergy, Warmath, Northern Kings, Delain (Guest), Nuclear Blast Allstars)
Jukka “Julius” Nevalainen – Drums (Sethian)